​In juni 2016 verschijnt de Nederlandse versie van Mano vardas – Marytė van Alvydas Šlepikas. De roman wordt uitgegeven in de vertaling van Anita van der Molen onder de titel Mijn naam is Marietje.

De roman vertelt het verhaal van hongerige, jonge Oost-Pruisische kinderen (6-10 jaar) die na de Tweede Wereld Oorlog, in de beginfase van de Sovjet-Russische bezetting, naar Litouwen trokken omdat daar nog brood was. Ze werkten bij boeren, bedelden en brachten het moeizaam verkregen voedsel naar hun achtergebleven familieleden. Deze kinderen werden Wolfskinder genoemd. Door de ogen van het zevenjarige Duitse meisje Renate – dat in Litouwen de onopvallende naam Marytė moest aannemen – worden de tragische lotgevallen van deze kinderen beschreven. De auteur van de roman baseert zich op ware gebeurtenissen, op de verhalen van de wolfskinderen zelf en hun familie.

In Nederland wordt momenteel vaker aandacht besteed aan het relatief onbekende verhaal van de wolfskinderen. Zo bracht Claudia Heinermann door middel van een fotoboek de verhalen van de wolfskinderen in beeld.

De roman van Šlepikas verscheen in 2011 in Litouwen, werd bekroond met twee Litouwse literatuurprijzen en is inmiddels aan zijn vijfde druk toe. In 2012 werd de roman uitgeroepen tot ‘boek van het jaar’ in de categorie jongvolwassenen. Het boek stond op de vierde plaats in de top 10 van 2013.

Over de auteur
Alvydas Šlepikas (1966) is dichter, toneelschrijver, acteur en regisseur. Hij debuteerde in 1994 met een gedichtenbundel en heeft daarna nog een aantal gedichten- en verhalenbundels gepubliceerd. In 2011 kwam zijn roman Mano vardas – Marytė uit. Šlepikas is in 2004 onderscheiden met de J. Lindė-Dobilas-prijs. Hij woont en werkt in Vilnius.

Voor de vertaling is subsidie ontvangen van het Lithuanian Culture Institute.

Het einde van de punk in Helsinki, de vertaling van Konec punku v Helsinkách geschreven door Jaroslav Rudiš, ligt inmiddels bij de drukker en verschijnt in januari 2016 bij Uitgeverij Nobelman.

De roman vertelt het verhaal van de veertigjarige Ole die al jarenlang achtervolgd wordt door zijn verleden. Ole, bijgenaamd Sid, groeit als punker op in de DDR. Tijdens een optreden van Die Toten Hosen in Tsjechoslowakije ontmoet hij de Tsjechische Nancy, die kampt met de gevolgen van een leven onder het communisme in een streek die bovendien getroffen is door de ramp van Tsjernobyl. De ontmoeting begint Ole parten te spelen.

Rudiš put uit zijn ervaringen in de punkscène van de jaren tachtig in Tsjechoslowakijke en Oost-Duitsland. Het is een roman over de laatste punkgeneratie en over wat er twintig jaar later van hen rest. Een boek over verlangen, verlies en teleurstelling, maar voor lezer in West-Europa en Nederland zeker ook interessant vanwege de confrontatie met een wereld waarvan weinigen weten dat die toen ook bestond: de actieve, deels ondergrondse, punkcultuur in het voormalige Oostblok van de jaren tachtig.

De roman heeft alom positieve recensies gekregen en is reeds in het Pools, Duits en Frans verschenen. Dit is de eerste keer dat een boek van Rudiš in het Nederlands verschijnt. De boekpresentatie van Het einde van de punk in Helsinki zal op 21 januari plaatsvinden in Groningen.