Vanaf vandaag, 23 juni 2020, is het boek, Een heel nieuw leven, van schrijver Gerrit Brand beschikbaar als audiobestand. De Zweedse uitgeverij Lint & Co, die gespecialiseerd is in audioboeken, gaf het boek opnieuw uit en ontwierp een nieuwe cover voor het boek. Een heel nieuw leven is onder andere te beluisteren via Storytel.
​
Over Een heel nieuw leven
Het boek gaat over horlogemaker en juwelier Tadema. Als een baron een van de duurste en meest gecompliceerde horloges van Tadema bestelt, rekent de juwelier zich rijk. Maar de baron stelt elke keer de betaling uit, en in tussentijd valt zijn vrouw Adèle als een blok voor de rijke baron. Dit in combinatie met de opkomende financiële crisis zorgt ervoor dat de juwelier in een negatieve spiraal terecht komt. Hij komt erachter dat de enige manier om zijn leven weer op de rails te krijgen, is het deel van het radarwerk dat zijn leven blokkeert te elimineren. Samen met zijn vrouw besluit hij dat het tijd wordt voor een heel nieuw leven.
Een heel nieuw leven | Paperback | 9789081715126 | 200 pagina's.

Groningen, daar zou een deel van het boek zich af kunnen spelen. Alle tekenen wijzen erop, alleen de plaatsnamen zijn fictie, dus blijft het gissen waar de personages hun geheimen prijsgeven. De tegenstelling met het echte stadse leven is groot, daar moet je twee uur voor reizen en dat zal ergens in de Randstad zijn. Het doet er niet echt toe, maar toch ontkom je als lezer niet aan het visualiseren van de locaties. Het stoere noorden, grenzend aan onze Oosterburen, is het toneel van journalist Adam Kamphuis. In het dorp Balder bewoont hij een riant huis met Catharina, die een goedbetaalde baan heeft als politica van een Arbeiderspartij. Naast hen staat het protserige huis van hun buren en daar besluit buurman Rieks Kwant tot de aanschaf van vijf windmolens. Verder is er nog een kleurrijk personage, ene John Lavendel, die op mannen valt. Voilà, tot zover de hoofdpersonages en een deel van de intrige.

Vandaag is de eerste druk van 'Pobeda 1946' binnengekomen. Het boek is vanaf 22 juni aanstaande beschikbaar.
"De personages en gebeurtenissen in Ilmar
Taska's bestellerroman Pobeda 1946 vormen een microkosmos van de meedogenloze bezetting van een door oorlog verwoest klein land door een expansionistische grootmacht." - Books of the Year 2018

Recensie door Kirsten van Santen

De debuutroman van journalist Mannus van der Laan, verslaggever bij Dagblad van het Noorden , heeft wel iets weg van de Deense televisieserie Borgen . Daarin zien we hoezeer het politieke en het mediadomein met elkaar verweven zijn, en hoe privé-beslommeringen het professioneel handelen van beleidsmakers, pr-figuren en mediagrootheden bepalen. In De windvangers gaat dat net zo. De hoofdpersonen hosselen zichzelf door het leven, met hun dubbele moraal en hun ontembare verlangen naar seks, geld en carrières.
Maar meer nog dan Borgen doet deze roman denken aan Ons soort mensen van de Duitse schrijfster Juli Zeh. Daarin vertelt ze het verhaal over Unterleuten, een dorp waar het mooie plattelandsleven ruw wordt verstoord door de komst van een windmolenpark. Van der Laan vertelt een soortgelijk verhaal, maar tegen een Gronings decor.

Misschien is het beroepsdeformatie van deze recensent, maar ik heb genoten van de beschrijvingen van journalistieke processen in De windvangers – van de redactiechefs die koortsachtig op zoek zijn naar een opening voor hun pagina tot de eindredacteuren die avondenlang in stilte naar hun beeldschermen turen. Ook interessant is de werkwijze van journalist Adam Kamphuis, hoe hij balanceert op het randje van het moreel toelaatbare, wankelt, erover heen kukelt en vervolgens de afgrond in tuimelt. Daar had ik nog wel meer van willen lezen.

In De windvangers kijken we over Kamphuis’ schouders mee naar de komst van een windmolenparkje, min of meer in zijn achtertuin, een project van zijn op geldbeluste buurman Rieks en diens luxedier-echtgenote Tiny, twee hilarische personages. Kamphuis is tegen de windmolens, maar zijn levensgezellin Catharina, gedeputeerde van de Arbeiderspartij, móét eigenlijk wel voor duurzame energie zijn. Zie hier: een giftige cocktail, die nog giftiger wordt door de nieuwe burgemeester John Lavendel van Stadshage (Groningen), afkomstig uit het mondaine Bredam (Amsterdam), die in de sauna hopeloos verliefd wordt op een mooie jongen.

Dat kan niet goed gaan en dat gaat het ook niet. De windvangers leg je niet snel weg, de plot is spannend en vaardig opgebouwd, de perspectiefwisselingen werken en de inkijkjes in de regionale politiek en het journalistieke metier boeien.
​
Van der Laan schakelt soms wel heel snel van het een naar het ander en formuleert hier en daar kort door de bocht (de schaamstreek van de oudere vrouw is een ‘ongeschoren overgangsnest’, Adam voelt ‘lust in zijn lijf’ en iemand is een ‘onbedaarlijke neukbeer’). Het boek had baat gehad bij een betere eindredactie – de namen van John en Adam worden op pagina 98 door elkaar gehusseld en sommige passages kunnen echt bondiger, maar laten we het erop houden dat dit de uitgeverij is aan te rekenen. De windvangers smaakt hoe dan ook naar meer. In Van der Laan lijkt, in het kielzog van schrijvers als Erik Betten en Anita Terpstra, een nieuwe noordelijke thrillerauteur te zijn opgestaan.

Op 6 juni 2020 plaatste Mieke, van ´Graag gelezen´ een recensie over de debuutthriller van Rob van Dorssen. 

​Rob van Dorssen heeft een aangename schrijfstijl; hij gebruikt geen moeilijke woorden waar ze niet nodig zijn en levert korte zinnen af. Ook de hoofdstukken zijn lekker kort.
Deze debuutthriller is een aanrader voor iedereen die van spannende verhalen houdt. In dit onderhoudend boek wordt de lezer meegesleurd in een heerlijke thriller, waarvan je weet dat het fictie is.
Zelf kan ik niet goed beoordelen of de politie werkt zoals beschreven wordt, maar dat maakt het verhaal niet minder aangenaam om te lezen.
En het blijven tenslotte ook mensen van vlees en bloed, zullen we maar denken.

Zoals de cover laat zien, zijn diamanten heel belangrijk. Maar wie en waarom vraag je jezelf af. Zo nu en dan wordt je op het verkeerde spoor gezet door de auteur.
Je wilt graag mee op onderzoek met Johan omdat je nieuwsgierig gemaakt wordt naar wat er precies gebeurd is in het verleden, en waarom dat op deze bepaalde manier gebeurde.

“Er ontbrak een foto van zijn moeder. Zijn vader had Johan nooit meer verteld dan dat zijn moeder overleden as. Over de omstandigheden wist Johan niets.”

Het verhaal heeft een aantal verrassende wendingen waardoor je gekluisterd blijft aan de bladzijden.
Lara komt in het leven van Johan en dat is een plezierige wending in het verhaal. Ook humor ontbreekt gelukkig niet in ‘Een huis vol vragen’.

“Iedere keer als jij het woord ‘we’ gebruikt dan besef ik weer dat er aan die diamanten beslist twee kanten zitten. Aan de ene kant rood gekleurd maar aan de andere kant schitteren ze me prachtig tegemoet.”

Bestaat er een verschil tussen dromen en herinneringen? Hersenspinsels zijn het, spoken die door je hoofd dwalen, altijd klaar om onverhoeds en onaantastbaar op te duiken, zonder dat je om hun aanwezigheid gevraagd hebt. En wat met hallucinaties, waanbeelden en door lsd opgewekte flashbacks? Hoe echt zijn die en hoe maak je het onderscheid met de harde realiteit?
 
Een oudere man wordt wakker, geplaagd door een nachtmerrie, en omringd door het gejank van coyotes en het huilen van de chinook. Na een leven als acteur en schrijver heeft hij zich teruggetrokken op de prairie. Bezoek is er schaars: zijn kinderen komen af en toe nog eens langs en sinds kort krijgt hij ook het Chantage Meisje over de vloer. Zij dreigt de opnames van hun geile telefoongesprekken openbaar te maken. Volgens haar kan dat wel eens de start van een literaire carrière zijn. Of wil ze hun platonische relatie vleselijk maken en dartelt ze daarom naakt door zijn huis?
​
Haar tergende geflirt roept herinneringen op aan Felicity, de minderjarige minnares van zijn vader, wat op zijn beurt weer een storm aan gedachten ontketent. In flarden herinnert hij zich de vaderfiguur, een ex-gevechtspiloot en veehoeder die amper naar zijn zoon omkeek. Maar de contouren blijven vaag - waarom duiken er steeds weer maffiosi op in zijn herinneringen, en waarom droomt hij van dode miniatuurmensen die in rijen op een strand uitgestald liggen?
 
Sam Shepard genoot bij ons vooral bekendheid als acteur - u kent hem uit The Right Stuff, Thunderheart en Black Hawk Down - maar in de VS werd hij ook regelmatig gelauwerd voor zijn toneelstukken. In 1979 ontving hij zelfs de Pulitzerprijs voor drama voor zijn Buried Child. Dat dramaturgische talent wendt hij ook aan in Die vanbinnen. De roman lijkt een verzameling losgezongen scènes en dialogen die de lezer zelf maar aan elkaar moet naaien. Niets is zeker in dit boek en na een tijdje slaat de lezerstwijfel ongenadig toe - bestaat het Chantage Meisje eigenlijk en verwart de verteller zijn huidige bestaan niet met zijn vele vroegere filmrollen? Shepard roept veel vragen op maar bezondigt zich niet aan warrigheid. Elk kort hoofdstuk, elke droom, elke dialoog is messcherp geschreven.
 
Centrale zin: Ze leveren mijn vaders lijk af in de kofferbak van een Mercury Coupé uit 1949, de achterlichten nog zwaar onder de dauw.
 
Knap dat de kleine uitgeverij Nobelman zijn fictie nu ook in het Nederlands toegankelijk maakt en extra punten omdat ze het voorwoord van Patti Smith netjes mee vertaalde. 

Die Vanbinnen | Hardcover met stofomslag | 192 pagina's | ISBN 9789491737572 |

Recensie door: Roderik Six

Lees hier de recensie: