Nieuw verschenen 'Mijn naam is Marytė', een boek over wolfskinderen

Voor het eerst is een roman uit het Litouws vertaald naar het Nederlands. De roman vertelt het verhaal van de Wolfskinderen uit Oost-Pruisen, een verborgen geschiedenis uit de Tweede Wereldoorlog. Niet alleen het verhaal, maar ook de schrijfstijl is bewonderenswaardig. 
​

Wanneer het Rode Leger Oost-Pruisen (toen Duits gebied) binnenvalt in de Tweede Wereldoorlog, lijdt de Duitse bevolking honger en kou. Duizenden kinderen verliezen hun ouders en gaan op weg naar het nabijgelegen Litouwen om te werken en om te bedelen om voedsel. De reis naar het buurland is moeilijk en gevaarlijk, want de Russische soldaten mogen er niet achter komen dat de kinderen Duits zijn. Eenmaal aangekomen in Litouwen moeten de zogenaamde wolfskinderen, ronddwalende kinderen op zoek naar eten en onderdak, vijandigheid en misbruik trotseren. Ondanks al deze ellende zijn er toch momenten van hoop in de levens van de oorlogsweeskinderen.

Mijn naam is Marytė vertelt het verhaal van de zevenjarige Renate en haar broers en zussen. De roman geeft op een indrukwekkende manier weer hoe ver armoede en wanhoop mensen drijft in hun pogingen om te overleven en voor hun families te zorgen. De roman is het indrukwekkende verhaal van de lang vergeten wolfskinderen, van de verschrikkingen van de naoorlogse tijd, van ontbering en angst, maar tegelijkertijd een verhaal van hoop en barmhartigheid.

Mijn naam is Marytė is gebaseerd op talloze interviews die Alvydas Šlepikas afnam met voormalige wolfskinderen, die hij fictionaliseerde voor de creatie van zijn boek. De roman is bekroond met twee Litouwse literatuurprijzen en werd uitgeroepen tot Litouws boek van het jaar 2012. Het boek verscheen al in Polen, Estland en Duitsland. Op dit moment werkt Šlepikas aan een verfilming van Mijn naam is Marytė.

Op 21 september heeft onze uitgever het boek overhandigd aan Darius Semaska, de ambassadeur van Litouwen in Den Haag. Momenteel wordt eraan gewerkt om Alvydas Šlepikas naar Nederland te halen voor een boekpresentatie/lezing. 

De thematiek van dit boek, wolfskinderen, is nog niet alom bekend. Toch is er in Nederland zeker wel aandacht aan besteed. Claudia Heinermann heeft het fotoboek Wolfskinder A Post-War Story gemaakt. Dit is in 2015 gepubliceerd. Een 2 pagina's grote reportage van Arno Haijtema sierde toentertijd de Volkskrant. Een kleine impressie van dit stuk vindt u hier.