Kraanvogels van Jane Leusink in de Boekenkrant

"Het kan mensen en landen verbinden. Poëzie. Dat is te zien in de bundels Album van de Caraïbische poëzie, Kraanvogels van Jane Leusink en Waarvandaan van Hans Tentije. Alles is mogelijk. Praten over droevige tijden, liefde uiten en haat. Laat je opnieuw ontroeren met deze drie bundels."

Dat schrijft Adinda Graafland in de Boekenkrant van mei 2022. Hieronder leest u haar recensie van Kraanvogels.

Kraanvogels

Van het Caraïbische gebied reizen we met Kraanvogels verder over de hele wereld: van Bali, naar Andorra en langs Polen. Jane Leusink beschrijft, door middel van gedichten, persoonlijke gebeurtenissen met universele vragen omtrent groei, dood en rouw. Samen vormen ze meerdere verhalen. Door de woordkeuze wordt de emotie achter de gedichten tastbaar. Je voelt je echt even die vluchteling in de oorlog, voelt de rouw om die gestorven dochter. 'Wij zijn haar brood haar liefde haar verdriet / wij zijn de witte vlekjes in de verte om eeuwig te zoeken.'

Kraanvogels staan voor waakzaamheid. Ze dragen de zielen van de doden op hun rug, volgens de Chinese traditie. Met die traditie in het achterhoofd past de titel perfect bij de gedichten. Ook laat Leusink de natuur terugkomen in de verhalen, waardoor het nog passender is. 'Laat ten slotte / los boven de lokkende bergen vol beloftevolle kuddes.'

​Veel zinnen in de bundel kunnen je raken. Dat zal bij ieder persoon verschillen. Neem bijvoorbeeld: 'Het residu van spijt om mijn lippen om mijn ogen / om mijn onscherp, koppig hoofd. Mijn bebrild, / koppig hoofd. Dit is mijn requiem voor hem.' Als lezer word je niet enkel naar een andere tijd en plek gebracht, maar zul je ook de emoties, de rouw van de hoofdpersoon voelen. Om zo weer bij jezelf uit te komen.