 De Standaard, 22 juni 2018 (boeken) Door Kathy Mathys In juli 2017 stierf de Amerikaanse acteur, regisseur en toneelschrijver Sam Shepard aan de gevolgen van ALS. Hij was 73. Voor zijn dood werkte hij aan een novelle. Hij schreef met de hand en toen zijn gezondheid dat niet meer toeliet, nam hij fragmenten op met een recorder. Aan het eind kon hij enkel nog dicteren aan zijn familie. Dat de schrijver van Bespieder van de eerste persoon in tijdnood zit, is voelbaar in het ritme van zijn proza. Shepard gebruikt korte zinnen. Hij beschrijft een man die voor medisch onderzoek naar de woestijn trekt. ‘Hij is degene die me vertelde dat er iets mis was’, schrijft Shepard over de dokter. ‘En ik zei, nou, ik weet dat er iets mis is.’ De zieke brengt zijn dagen door op de veranda. Hij voelt zich bespied, heeft het gevoel dat iemand iets over hem te weten wil komen dat hij zelf niet eens weet. Er zitten twee ik-vertellers in dit boek, de zieke en een bespieder die van op een afstand kijkt naar de patiënt. Hun hoofdstukken wisselen elkaar af. Je zou de bespieder kunnen zien als het alter ego van de zieke.
1 Comment
 |
BESTEL HIER HET BOEK
Sam Shepard
Archives
September 2018
Categories
Alles
|
RSS-feed