Literair weblog Tzum recenseerde De Jongen van Tova Gerge. De roman van Zweedse bodem kwam in 2020 uit in het Nederlands. Coen Peppelenbos schreef het volgende: 

Een van de meest intrigerende boeken van dit jaar is De jongen van Tova Gerge. Of de jongen uit de titel daadwerkelijk een jongen is, wordt door de naamloze ik-verteller van dit boek voor een groot deel in het midden gelaten, want hij heeft het steeds over de jongen en hij verwijst met ‘hij’ en ‘hem’ naar de persoon die hij op een gegeven ogenblik ontdekt in de collegebanken voor hem. 
​

In januari 2025 komt de vertaling van de nieuwe roman van Tova Gerge uit. Het boek is vertaald door Gerrit Brand. Fearplay is Gerge's vierde roman, en de opvolger van het in Zweden controversiële, doch goed ontvangen boek Pojken (De Jongen). Dit boek werd in 2020 uitgegeven bij Nobelman. 

Over Fearplay: 

Iris laat alles achter, ze wil weg. Ze reist naar Idaho, naar een meisje dat ze online heeft ontmoet. Daar is Iris' plan om een heel nieuw persoon te worden. Maar haar vader, die onlangs is verdwenen, is opgegroeid in de stad waar ze naartoe verhuist. In hoeverre is ze bereid om echt los te laten?

Thuis, in het inmiddels lege ouderlijk huis, probeert Iris' moeder Ba haar angst los te laten en net als haar dochter iets van haar leven te maken. Ze moet weer muziek gaan maken, maar dat lijkt onmogelijk na de verdwijning van haar man en de plotselinge dood van een goede vriend. 

Fearplay is een spannende roman over liefde en codependency. Over wel of niet gebonden willen zijn aan anderen, over de pogingen om nabijheid of afstand te creëren, over het al dan niet aanraken van zere plekken, over geesten, bloemen en erfenissen. 

​Recensie De jongen van Tova Gerge,
Door ‘Perfecte Buren’,  6 januari ’21
 
Het begon voor mij met een digitale advertentie waarin de woorden ‘controversieel’ en ‘spraakmakend’ mijn aandacht trokken. Ik ontving niet veel later het recensie-exemplaar in huis en bekeek vervolgens de omslag waarop een buttplug met een roze paardenstaart prijkt. Gelukkig lees ik thuis, bedacht ik mij. Een boek met deze omslag in de trein lezen, zou mij de nodige gênante momenten opleveren. Dat bleef mij bespaard.
 
Het begeleidend persbericht geeft aan dat de Zweedse auteur erop heeft aangedrongen dat ook in de vertaalde edities, de originele omslag behouden zou blijven. Dat begrijp ik volledig omdat deze omslag in Zweden veel ophef (en daarmee dus aandacht) heeft veroorzaakt. De roman kreeg enerzijds lovende recensies en anderzijds kritieken die het boek vergeleken met Nabokovs ‘Lolita’.
Mede door subsidies van zowel het Nederlandse als het Zweedse Letterenfonds is er nu een versie voor het Nederlandse publiek.

 Recensie: Coen Peppelenbos  | TZUM

Een van de meest intrigerende boeken van dit jaar is De jongen van Tova Gerge. Of de jongen uit de titel daadwerkelijk een jongen is, wordt door de naamloze ik-verteller van dit boek voor een groot deel in het midden gelaten, want hij heeft het steeds over de jongen en hij verwijst met ‘hij’ en ‘hem’ naar de persoon die hij op een gegeven ogenblik ontdekt in de collegebanken voor hem.

Tova Gerge is een Zweedse schrijfster, geboren in 1982 en woonachtig in Stockholm. Ze werkt met theater en literatuur.

In het najaar van 2018 bracht de gerenommeerde uitgeverij Albert Bonniers haar roman Pojken (De jongen) uit, die Nobelman in vertaling publiceert. 

De jongen gaf aanleiding tot zowel eerbetoon als onrust in de Zweedse literaire wereld. Met zijn scherpe taal en zijn weigering om te vereenvoudigen wordt de roman tijdloos, lastig en eigenzinnig genoemd. Het boek is onder andere vergeleken met Lolita van Nabokov. Tegelijkertijd heeft het mensen die op zoek zijn naar simpele antwoorden van streek gemaakt.​

Over het boek: 

De roman onderzoekt hoe sociale machtsstructuren een relatie binnendringen met elementen van dominantie en onderwerping. Gerge portretteert de twee hoofdpersonages en hun tekortkomingen met tederheid, laster en absurde humor. Het resultaat is een roman die volledig op zichzelf staat, waar niets veilig, maar alles noodzakelijk is.

​
Voor wie Zweeds kan lezen: hier is een hele lijst van recensies in de Zweedse pers. 
 
Buttplug - Gender - HBGTQ
Lang niet iedereen weet wat een buttplug is. Het is een erotisch speeltje dat het goed doet in een sadomasochistische context.
Op de cover van een roman met hoge artistieke ambities komen ze eigenlijk nooit voor. De roman De jongen van Tova Gerge is een nogal spectaculaire uitzondering. Op de door Moa Schulman ontworpen cover zie je een geavanceerde variant van de buttplug, versierd met een roze paardenstaart. Wie vraagt zich niet af wat er aan de andere kant van zo'n ingang verborgen is? De associaties met SM blijken al snel terecht te zijn.

De verteller is een jonge man wiens naam we niet aan de weet komen. Hij studeert filmstudies aan een universiteit, werkt extra als nachtportier en heeft een ietwat onhandig verleden in een provinciestadje waar alleen maar op wordt gezinspeeld. Hij schept er plezier in om mensen te laten lijden. Of liever gezegd: een specifieke persoon. Hij noemt haar de jongen, en ze zit schuin voor hem in de collegebanken en heeft zo haar mening over de docent.
De twee beginnen een consensuele relatie waarbij de jongen regelmatig seksueel vernederd en met een riem geslagen wordt, terwijl er een grote mate van dagelijkse controle over hem wordt uitgeoefend. De roman beschrijft de relatie gedurende het jaar waarin deze ongeveer voortduurt.  Het klinkt vrij eenvoudig, maar niets is eenvoudig in deze ingewikkelde en vakkundig gecomponeerde roman. Eerst moet je wennen aan de denkbeeldige wereld van de verteller en het jonge meisje leren zien als de jongen, en de oppervlakkige, ongelijke relatie accepteren als een afgesproken overeenkomst.
Al snel wordt duidelijk dat Gerge weinig op heeft met de oude, gebruikelijke normen en waarden. Dit is, kort gezegd, bekwaam gedaan: een verteller tot wiens innerlijk men kennelijk vrije toegang heeft, maar die tot het einde toe een mysterie blijft. (Vertaling van de recensie door Jonas Thente in Dagens Nyheter, 21 aug. 2018: https://fingervals.files.wordpress.com/2018/10/gerge_dn.pdf)