Frans Oosterbaan (1946 )
Frans Oosterbaan werd in 1946 geboren in Waalwijk, aan de noordelijke rand van de Loonse en Drunense Duinen die inmiddels bestempeld zijn tot nationaal park. Hij heeft aan zijn jeugd in dat deel van Noord-Brabant goede herinneringen. Vlak na de oorlog was het dun bevolkt en er bewoog geen noemenswaardig verkeer. Wat overheerste was de stilte, de wijdsheid en de ongerepte schoonheid van een grenzenloze wereld die ontdekt wilde worden. Het graan stond manshoog in het landelijke gebied waar hij als nieuwsgierige jongen rondstruinde en het heeft tot de middelbare school geduurd voordat hij leerde dat het betoverde woud van halmen waarin hij als kind de kat achterna kon dwalen, als leverancier van volksvoedsel slechts een ondergeschikte rol speelde – het bleek rogge, geen tarwe. Zo werd er in zijn beleving op dat moment in het klaslokaal een stuk van de magie weggenomen en ook in andere opzichten was de middelbare school, voor hem met zijn beschouwende aard, niet de meest inspirerende periode. Maar het was de tijd van de flowerpower, al gauw dienden zich andere interesses en uitdagingen aan, zoals de overstap naar de universiteit van Tilburg waar hij later zijn studie sociale wetenschappen afrondde, met als specialisatie maatschappelijk werk en sociaal-cultureel vormingswerk. Een functie als socioloog heeft hij echter nooit bekleed, desgevraagd spreekt hij over een rijk geschakeerd werkzaam leven. Na meer dan een halve eeuw in het zuiden te hebben gewoond verhuisde hij naar Groningen, behaalde vlak voor de pensioengerechtigde leeftijd zijn brevet en is sindsdien een enthousiast sportvlieger.
Wat door de jaren heen onaangetast bleef, is zijn liefde voor taal en voor de mogelijkheden die dat medium biedt. In zijn oudste herinneringen ziet hij zich nog als schoolkind bezig op de mechanische schrijfmachine van zijn vader, net zo gefascineerd door het gezwaai van de hamertjes als door het resultaat van hun getik op het papier. Talen en dialecten ervaart hij als gerechten, hij meent dat je bij het uitspreken de volksaard kunt proeven. Naast reisverhalen in tijdschriften en een feuilleton in een bedrijfsblad verschenen van zijn hand essays over het onderwijs en de positie daarvan in de samenleving. Het waanzinnige paradijs is zijn romandebuut. Website |
Dagblad van het Noorden, 14 september 2013
|